Gerek yoktur.
İslam hegemonyasından kendini azat edememil bir ülkenin bireyleri olarak, bazılarımız dinsizliği fazla abartıyoruz. Sanki kendilere (na)kutsal bir görev verilmiş gibi, Facebook'tan video paylaşarak, sağda solda çok gülünç argümanlarla ateizmi savunarak, her zaman ve mekanda "Ben ateistim." diye ilan ederek, "kısmet, inşallah" gibi dil ile bütünleşmiş, artık Allah'la bir alakası kalmamış sözleri bile kullanmaktan kaçınarak kendilerini müthiş modern, übermensch zannediyorlar.
Böyle analarına küfredilmiş gibi ateizm propagandası yapan insanları anlayamıyorum. Daha doğrusu, onları anlıyorum, ama onların İslam propagandası ya da misyonerlik yapanlardan ne farkı olduğunu anlayamıyorum. Zaten dini sevmemek, genelde bu şekilde din propagandası ya da dini baskı yapanları sevmemekten ileri gelir. Dine inanmamaktan değil, dini sevmemekten bahsediyorum şu an.
Ateizm Fenerbahçe ya da Galatasaray değildir. Ateizm yumurtayı ya da tavuğu bağlamaz. Ateizm kendini modern, kuul gösterme aracı değil. Ateist adama kızlar teklif ediyormuş, gibi bir olay henüz meydana gelmemiştir. Ateizm IQ'nuzu arttırmaz. Ateizm kolestrole iyi gelmez, aganigi naganigisi de yoktur. Ateizm goygoyculukla bağdaşmaz.
Ateizm sözde değil, icraattadır. Sana benzemeyen insanların düşünme özgürlüğünün içine tükürüp de, ben özgürlükçüyüm, ben eşitlikçiyim, ben özgürlükleri kısıtlayan her şeyin karşısındayım, diye gelme bana.
Din, bence de, mantıkdışı bir olgu. Ama kimin mantığının dışında? Benim mantığımın dışında. Fakat dine inanan, onu hayatlarının merkezlerine koyan milyonlarca insan var. Ben bu insanları eleştirebilirim, ama onlara "vay gerizekalılar, amma beyinsinsiniz ya, lanet olsun dincilere mallar" şeklinde bir argümanla yaklaşamam, yaklaşmamalıyım. Gerek din konusunda, gerek her türlü düşünce ve inanç konusunda saygı bekleyen ey insanlar... Bulmak istediğiniz gibi bırakın!
